Daşnaklar kəndə hücum edərək evləri talan edib yandırdılar. Kənddən tək-tük adam meşəyə qaçaraq xilas oldu. 15 başlıq külfətdən bircə buxarıda gizlənmiş 12 yaşlı Gülsüm sağ qaldı. Onu da erməni çavuşu gizləndiyi yerdən tapıb özüylə apardı. Qız ha çırpındı, ha ağladı, ha köməyə çağırdısa bir xeyri olmadı. Erməni onu atın belinə atıb yola düzəldi. Nə qədər və hansı tərəfə getdiklərini bilmədi. Bir də dayananda anladı ki, artıq alatorandı. Bütün bədəni sızıldayırdı.

Başını qaldırdığında qəbul otağının kandarında altmış yaşlarında bir adamın dayandığını gördü. Əslində, kiminsə bu otağa gəlməsində bir elə qeyri-adi şey yoxdu, çünki nazirin qəbuluna düşmək istəyənlər həmişə olur, özü də çox olur. Amma rəsmən qəbul həftədə bir gündü. Onun heç xoşlamadığı gün və prosedur olsa da, işinin bir hissəsi idi. Qəbula düşmək üçün hər kəs problemini izah etməli və nə üçün məhz nazirlə görüşmək istədiyini əsaslandırmalı idi. Olduqca rutin və buna görə də üzücü bir işdi.

Sanki yer ayağının altından qaçdı. Qan başına vurdu. Gicgahlarının guppuldadığını hiss etdi. Qulağındakı güyültünü qovmaq istəyirmiş kimi başını zərblə bulayıb yoldaşının üzünə baxdı. Qızın üzü dümağdı – rəng-ruhu qaçmışdı. Gözləri təlaş və qorxudan az qala hədəqəsindən çıxırdı. Anası da yumağa dönüb mətbəxin bir küncünə sığınmışdı. Balaca nəvəsinin yağlı əppək olubmuş kimi göyə çəkilməsi ağlını başından almaq dərəcəsinə gətirmişdi onu… *** Bu şəhərdə qış həmişə mülayim keçərdi.

İnsanın zəfəri Yıxıldığı zaman ayağa qalxmasıdır İl 2020, ay oktyabr. Nəfəsim daraldı və büdrədim. Nə qədər çalışsam da, tarazlığımı saxlaya bilmədim və arxası üstə yerə dəydim. Qulağıma küy, burnuma və ağzıma daş-kəsək dadıyan torpağın tozu doldu. Keyləşdim. Bir anlıq çaşqınlıqdan sonra dirsəklənib yerdən qalxanda ovcumun altında nəsə dəmir bir şey hiss etdim. Soyuğu iliyimə işlədi. Ehtiyatla əlimi qaldırıb yerə baxdım.

“- Qara oğlan,mənim qutularımı neylədin? — İki yekəpər frislə dəyişdim. — Bu sirri bizə deməzsənmi? — Burda gizli bir şey yoxdur. Bizim özümüzün keçmək istədiyimiz tərəfdən xeyli aralı bir yerdə qutuları tikanlı məftilə bağladım. Sonra isə özüm uzaqlaşdım. Külək qutuları tərpədib səsləndirdi. Düşmən həmin yerin qayçı ilə kəsildiyini zənn edib, atəşə başladı. Ara qarışdı. Biz də arxayınca öz işimizi gördük”.

Düşmən günü bu gün də Tovuzu atəşə tutur, Rusiya hələ də Ermənistana dolayı yollarla silah-sürsat çatdırır, Kremlin müdafiə naziri Şoyqu Bakıya gəlib həmən silahların silah yox, tikinti materialı olduğuna bizi inandırmağa çalışır, Belarusda seçkisonrası narazılıqlar səngimir, Rusiyanın Xabarovskunda da əhali qaynamaqda, vətənində zəhərlənmiş Navalnı isə hələ də Almaniyada komadadır. ABŞ prezident seçkisinə başlayıb. COVİD-19 pandemiyası da yaxamızdan əl çəkmir.

Əsli-nəsli bilinməyən, damarlarında min cür tulanın qanı axan, yalnız kürsək zamanı birləşib sürü halında ətrafındakılara hürənlərin qarşısına cins və qorxmaz biri çıxanda gec-tez onun qabağında şırvanırlar. İnsanlar da belədir. İndi, görünür, insan cildində olan bu tulaların kürsək vaxtıdır, amma mən qəti əminəm ki, gec-tez onlar dürüst və namuslu insanların qarşısında şırvanacaqlar. Sadəcə, problem ondadır ki, cins adamlar YALQUZAQ olurlar – onları SÜRÜyə  qatmaq olmur, çünki SÜRÜ psixologiyası onlarin təbiətinə yaddır!