Bu saxtakarlığa qol qoyan alimi-binəvalar və“Sadə həqiqətlər”haqqında Vasif Qafarov adlı təzə tarixçi peyda olub. “Peyda olub” deyəndə ki, belə adam varıydı və məhdud bir dairədə tanınırdı. Akademiyanın Tarix institutunun əməkdaşı kimi işə gəlib-gedir, arxivlərə baş çəkir, sənəd toplayır, məqalələr yazır, kitab çap etdirir, fürsət düşdükcə müxtəlif ödənişli layihələrə qoşulur, bir alim kimi öz duruşunu saxlamağa, obyektivliyini və elmi vicdanını qorumağa çalışırdı.

                                      bu mənzərənin əsas cizgisi insanın gözütoxluğu və öz nəfsinə hakim olmasıdır   Sahib kişi Zəngəzurdan qaçqın düşmüşdü, Abşeron bağlarında fəhləlik edib ailəsini dolandırırdı. Neçə il əvvəl bizim bağda yer belləməyə gəlmişdi, iş-gücü və hal-xasiyyəti xoşuma gəldiyindən dostlaşmışdıq.  Zirək, etibarlı və səmimi insan idi. Ünsiyyətcil olduğundan söhbətimiz də yaxşı tuturdu, onunla bir süfrədə oturmağın başqa ləzzəti vardı.

Rauf Mirqədirovun  jurnalist fəaliyyətinə retrospektiv baxış Bir vaxtlar çap olunduğu qəzetlər dayansa da, o dayanmayıb, əvvəlki kimi şövqlə yazır. “Zerkalo” və “Ayna” saytlarında yenə də maraqlı məqalələri gedir. Oxuduqca müəllifin üslubuna, onun düşüncə tərzinə və məntiqinə, təfəkkürünün dərinliyinə gizli olayların gün işığına çıxarılmasına heyran olursan. Mənbələrə istinadlar, müqayisələr, keçidlər, fərqli rakurslar, məntiqi mülahizələr adama ayrıca zövq verir.

və ya Cümhuriyyət-100 yubiley medalını niyə urvatsız edirlər? Bizim cəmiyyətin çeşidli mükafatlara, o cümlədən orden-medala, fəxri adlara, adlı təqaüdlərə və s. bir özgə həssaslığı var. Mükafat da belə bir şeydir ki, layiq olmayan adama veriləndə həmişə  söz-söhbəti uzun çəkir, xeyli suallar, gümanlar, şübhələr çıxır ortaya.

Sovet ideologiyasının alovlu çarçısı, kommunist xalq şairini bolşevizmin qatı düşməni olan M.Ə.Rəsulzadənin məzarı üstünə nə gətirmişdi? Yazının sərlövhəsi sizi çaşdırmasın. Bəli, şeirlərindən sosializmin acı şirəsi daman, bütün yaradıcılığı boyu marksizm-leninizm ideologiyasını sevə-sevə nəzmə çəkmiş Süleyman Rüstəm bu ideologiyanın düşməni, sovet sistemini tarixin ən qanlı, ən istibdad rejimi adlandırmış Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin Ankaradakı məzarını ziyarət edib. Özü də nə vaxt? Sovet dövlətinin qılıncının dalı-qabağı kəsdiyi, hələ dünyaya meydan oxuduğu 1968-ci ildə.

və Cümhuriyyətin banisi M.Ə.Rəsulzadənin anadan olmasının 135 illiyinə *** 1955-ci il martın 7-də şaxtanın iliyə işlədiyi soyuq havada Ankaranın Əsri məzarlığında dərdli və üzücü bir hüzn hökm sürürdü. Səmadakı tutqun buludlar, sanki matəm içində imiş kimi ağır-ağır məzarlığa tərəf axışırdı. Azərbaycan Cümhuriyyətinin banisi, türk dünyasının böyük mütəfəkkiri, ədib və publisist, dünyanın müxtəlif yerlərinə səpələnmiş minlərlə azərbaycanlı mühacirin ümid yeri kimi baxdığı Məhəmməd Əmin Rəsulzadə burada son mənzilə yola salınırdı.

və bu “qəsdlə” bağlı aparılmış məhkəmənin doğurduğu suallar haqqında Yalan sıx meşə kimidir: nə qədər uzağa getsən, çıxmaq da bir o    qədər çətin olacaqdır.                                                                                        Anton Çexov (rus yazıçısı) Heç bir istedad yalanı həqiqətə çevirə bilməz. İstintaq və məhkəmə AzTV-nin keçmiş sədri Arif Alışanova, guya sui-qəsd edilməsi cəhdinə həqiqət donu geyindirməyə çalışdı, amma alınmadı. Bu tamaşada yalanlar dağ silsiləsi kimi yan-yana düzülsə də, onun gerçəkliyinə inanan olmadı.