“Mao Çini ayağa qaldırdı, Den onu varlı etdi, Si isə Çinə güc verdi”.
Sovetlərdən qalmış yarımçıq bina. Qışda soyuqdan donursan, yayda istidən ölürsən, pilləkənlərin sürahisi olmadığından nə qədər uşaq və böyük arakəsmələrə düşüb, yaralanıb. Onların çimdikləri hamamı görmüsünüzmü? İsti suyu necə əldə edirlər? Qaz varmı? Evin içində (ev demək mümkünsə) necə yaşayırlar; suyu qablara doldurub otağın bir küncündən yığırlar, gündəlik ehtiyaclarını qarşılamaq üçün tədarük görürlər. Axşam düşəndə 5-6 nəfərin hamısı həmin bir otaqda yatır. Səhər tualeti üçün yaranmış növbəni də təsəvvürünüzə gətirin.
10 yaşım vardı. Uşaqlıqdan iflic xəstəsi olan bibim cavan yaşda haqqın rəhmətinə qovuşduğundan matəmdə idik. Rayonda bir adət var. Evində yas olan adam 40 gün televizorun üzərinə mələfə atar, özünü televizordan məhrum edərdi. 10 gün idi bizim də dünyadan xəbərimiz yox idi. Bir sözlə, başımız özümüzə qarışmışdı. Sonradan öyrənəcəkdik ki, heç televiziya həmin vaxt baş verənləri xalqa çatdırmayıb. Amma rayonda hamının uzaqdan-yaxından hər hansı formada cəbhədən məlumatı olurdu.
Doğrusu, bizim ünlü sosioloqların azərbaycanlıların daha çox hansı ölkələrlə bağlı xəbərləri izlədiklərini araşdırıb-araşdırmadıqları şəxsən mənə bəlli deyil. Böyük ehtimalla bu, onların heç ağlına da gəlməyib, çünki ictimai elmlərlə bağlı olanlarımızın elmlə deyil, dissertasiya yazmaqla, ən yaxşı halda isə təbliğatla, necə deyərlər, ölkəmizlə bağlı həqiqətlərin dünya əhlinə çatdırılması ilə məşğul olduğu hamıya məlumdur. Amma adi və qeyri-adi insanlarımızla söhbətlərdən yəqin edirik ki, millətimizi Azərbaycandan savayı maraqlandıran ölkələrdən ön sırada gedəni Türkiyədir. Burada Türkiyə prezidenti R.T.
Təxminən eyni vaxtda iki xəbər oxudum: Həcc ziyarətinin qiyməti və 9 yaşlı Yusifin ölümü. Elə bu yerdə argentinalı futbol ulduzu Dieqo Maradonanın Roma Papası haqda fikri yada düşür. O, müsahibələrinin birində deyirdi:“Bəli, Roma Papasına qarşı çıxdım. Vatikana gəlib qızıldan damları gördüm. Sonra isə eşitdim ki, Roma Papası aclıq çəkən uşaqlara görə narahatdı. Lənət şeytana, qızıldan damı sat, uşaqları xilas elə — dedim”. Yusif Bəşirzadə xroniki böyrək çatışmazlığından əziyyət çəkirdi. Dəfələrlə müalicə olunmuşdu. Əməliyyata ehtiyacı vardı.
Aprelin 11-də növbədənkənar prezident seçkiləridir. Rəsmən təbliğat-təşviqat başlamayıb. Buna baxmayaraq artıq bir çoxları qollarını çirmələyib, əməlli-başlı işə girişiblər. Ard-arda bəyanatlar verilir. Mətbuat Şurasının sədri Əflatun Amaşov deyir ki, bütün jurnalistlər İlham Əliyevə dəstək verəcəklər. Dağlıq Qarabağın azərbaycanlı icmasının rəhbəri Bayram Səfərov bildirir ki, bütün qarabağlılar prezidenti dəstəkləyəcək. Deputat Hadı Rəcəbli deyir ki, bütün əlillər İlham Əliyevə səs verəcək. Ağsaqqallar Şurası, Azərbaycan alimləri, ziyalıları, aktyorları, aktrisaları, yazıçıları sanki eyni bəyanatla sıraya düzülüblər.
İlin əvvəlində Filippin əsillli Amerika jurnalisti Aleks Tizonun “Mənim ailəmin köləsi” adlı məqaləsini oxudum. Məqalə 56 il ona və ailəsinə təmənnasız köləlik etmiş Lola adlı bir xanım haqqında idi. Tizon ötən ilin martında dünyasını dəyişib. ABŞ-ın məşhur jurnalistlərindən olub, Pulitzer mükafatını qazanıb. Məqalədə Lola haqqında hər şey var… onun tənhalığı, iztirabları, ömrünün sonlarına yaxın hətta sevinci və həyəcanı.