Görkəmli alim, akademik Azad Mirzəcanzadə (1928-2006) aspirantlarını ildə 2 dəfə yay və qiş məktəblərinə toplayırdı. Yayda Qara dəniz sahilindəki Gelincikdə (Krasnodar yaxınlığında), qışda isə Ufa (Başqırdıstan) və ya Moskvada. Əfsanələr dolaşırdı o məktəblər haqda. Aspirantları ilə birlikdə elmlər doktorları və professorlar belə 2 həftəlik kampus həyatına can atırdılar. Freydən Froma, Stravinskidən Q. Qarayevə, Bodlerdən H. Cavidə, etnogenezdən xaos nəzəriyyəsinə qədər doyumsuz söhbətlər, müzakirələr olurdu. Azad müəllim elmi rəhbərim idi, aspiranturaya qəbul olduğum il məni də Ufaya apardı.

“Mən başıma şlyapa qoymuram ki, onu heç kimin qarşısında çıxarmayım» Qabriel Qarsia Markes     İstidən küknar qozaları çatırtıyla partlayır… *** Amerikalı üzgüçü Maykl Felps 23 qat Olimpiya çempionu oldu… Və bu hələ son deyil… *** Türkiyə futbol tarixində bəlkə də ən parlaq ulduz olmuş Hakan Şükür terrorçu elan olundu və hökümət onun bütün varidatına əl qoydu… *** Türkiyədə ər arvadını Ərdoğanı bəyənmədiyinə görə polisə təslim etdi… *** “WhatsAp” yaradıcısı Yan Kum, “Google” yaradıcısı Sergey Brin və

Siyasətdə heç nə təsadüfən baş verməz. Əgər bir hadisə olursa, əmin ola bilərsiniz ki, bu əvvəlcədən planlaşdırıldığı üçün baş verir. (F.Ruzvelt)   Türkiyədəki sonuncu izdihamlı mitinq böyük rezonans doğurdu, haqqında az qala bütün dünya yazdı. Meydana yığışmış xalq, hökumət və müxalifət çevriliş cəhdini pislədi, hamı bir ağızdan “Türkiyə”, “demokratiya” və “Ərdoğan” dedi. Hərçənd, xaricdən bu mitinqə ağız büzənlər, ölkədə avtoritarizmin start götürdüyünü deyənlər də oldu.

    Ölüm yoxdur, cənablar M. Bexterev   Kembric universitetinin alimləri 1954-cü ilin 11 aprel gününü XX  əsrin “ən darıxdırıcı günü” seçiblər. “True Knowledge” adlı axtarış sisteminə 300 milyon məlumat yüklədikdən sonra alqoritm o gün yadda qalacaq heç bir olayın baş vermədiyini tapıb… * * * * * Qədim zamanlardan başlayaraq insan ölümü yenməyə çalışmış, ölümsüz olmağın yollarını aramışdır.

 Bütün yaxşı ideyaların taleyi belədir: reallaşanda özünü məmnun sayırsan, gerçəkləşməyib kağız üzərində qalanda içdən göynəyib heyfsilənirsən, həmin ideya əcaib şəkildə reallaşdırıldıqda isə dərin təəssüflə “olmasaydı, bundan yaxşı idi” deyirsən. Indi bəzi çevrələrdə narahatlıqla müzakirə olunan jurnalistika ixtisasına qəbul zamanı xüsusi qabiliyyət imtahanının tətbiq edilməsi ideyası, məhz sonuncu kateqoriyadandır. *  *  * Qabiliyyət imtahanı ideyasını ortaya atanların pis niyyət güddüyünü demək insafsızlıq olardı.

  Xeyli zamandır, Elçin Şıxlı məni yazmağa həvəsləndirir. Cavab verirəm ki, ha fikirləşirəm, yadıma qara-quralar, ağrılı-acılı problemlər düşür. Bəd şeylərdən çox yazanda isə adam özü bədbinliyə tutulur. Nə vaxtdır, işıqlı bir şey axtarıram («nurlu» deyərdim, amma Qulu Məhərrəmli tapşırıb ki, o sözü dilimə gətirməyim: «nurçu» sayarlar), tapa bilmirəm. Sağ olsunlar Seymur Həzi ilə Nigar Yaqublu (avqustun 2-dən Nigar Həzi). Qaranlığa işıq saldılar. Hər ikisinin cavan yaşlarında, ağıl və istedadlarına baxmayaraq (bəlkə də elə buna görə), problemləri xirtdəkdəndir.

    Hər cəmiyyət xəstədir, ancaq bəziləri digərlərindən daha da xəstədir C.Oruell İtaliyanın Monteqrano bölgəsinin kəndlərində insanlar “ailə mərkəzli” yaşayırlar. Hər kəs ancaq öz ailəsinin problem və ehtiyaclarına baxır. Ailələri xaricində heç nə ilə maraqlanmır, önəm vermirlər. Kəndlilər çox kasıb, aclıq və səfalət içindədirlər. Buna baxmayaraq onlar heç bir ortaq təşəbbüsdə bulunmur, birgə iş yapmaqdan qaçınırlar. Övladlarının təhsil almalarını istəsələr də, birləşib kəndlərdəki sınıx-salxaq məktəb binalarını təmir etmirlər. Onlar min illərdir ki, öz adət-ənənələrinə sadiqdirlər.